Αναδημοσίευση από την ηλεκτρονική ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.
Το Σάββατο της Διακαινησίμου 4 Μαΐου το απόγευμα στον Ιερό Ναό Αγίου Μηνά Ναούσης τελέστηκε Πανηγυρικός Πολυαρχιερατικός Εσπερινός, επί τη εορτή των Δισχιλίων Ναουσαίων Νεομαρτύρων που μαρτύρησαν το 1822 (197η επέτειος του Ολοκαυτώματος της πόλεως).
Στον εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ, Πατρών κ. Χρυσοστόμου, Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου και Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.
Μετά το τέλος του Εσπερινού τελέστηκε όπως κάθε χρόνο μεγαλοπρεπή λιτανεία προς τον χώρο του μαρτυρίου (Κιόσκι) όπου τελέστηκε αρτοκλασία και ο Σεβ.Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος κήρυξε το θείο Λόγο.
Η προσφώνηση του Σεβ. Μητροπολίτου Βεροίας :
«Θαρσεῖτε μακάριοι, μή παρεκκλίνητε πίστεως τῆς πατρῴας … καί ὁμολογήσατε Χριστόν, τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν».
Σέ αὐτήν τήν ἐσωτερική παρότρυνση ὑπάκουσαν οἱ ἅγιοι νεομάρτυρες τῆς ἡρωικῆς μας πόλεως, τῆς Ναούσης, πού τιμοῦμε σήμερα, ἐδῶ στό Κιόσκι τῆς Ναούσης, στόν τόπο πού ποτίσθηκε ἀπό τό αἷμα τους καί ἁγιάσθηκε ἀπό τό μαρτύριό τους.
Πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες εἶχαν πανηγυρίσει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί εἶχαν ψάλει καί αὐτοί τό «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχήν». Καί γιά αὐτούς ἡ ἀπαρχή τῆς αἰωνίου βιοτῆς ἦταν ἐδῶ. Ἐδῶ ἦταν ἡ ἀφετηρία τῆς πορείας τους γιά τόν οὐρανό, ὅπου τούς ἀνέμενε ὁ ἀναστάς Χριστός γιά νά τούς ἀπονείμει τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Κανείς τους δέν ἀμφέβαλε σάν τόν ἀπόστολο Θωμᾶ. Τί καί ἄν δέν τόν εἶχαν δεῖ ὅπως ἐκεῖνος καί δέν εἶχαν βάλει «τόν δάκτυλό τους εἰς τόν τύπον τῶν ἥλων» του; Γι᾽ αὐτούς ἦταν ὁ Κύριός τους καί ὁ Θεός τους. Αὐτός πού τούς κράτησε τούς σκοτεινούς αἰῶνες τῆς σκλαβιᾶς ὄρθιους καί τούς ἔκανε τώρα νά ἀγωνίζονται γιά τήν ἀνάσταση τῆς πατρίδος τους. Αὐτόν ἔπρεπε νά ὁμολογήσουν ὡς τόν μόνο ἀληθινό Θεό ἐνώπιον τοῦ ἀλλόθρησκου δυνάστου. Καί αὐτή ἡ ὁμολογία θά ἦταν ἡ δική τους νίκη, ἀπέναντι στόν ὑπερόπτη τύραννο πού νόμισε ὅτι μέ τήν ὑπεροχή τοῦ στρατοῦ εἶχε νικήσει τούς ἡρωικούς Ναουσαίους.
«Θαρσεῖτε μακάριοι, μή παρεκκλίνητε πίστεως τῆς πατρῴας … καί ὁμολογήσατε Χριστόν, τόν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν».
Μέ αὐτά τά λόγια στήριζαν ὁ ἕνας τόν ἄλλο οἱ 1241 Ναουσαῖοι στό Κιόσκι, ἀλλά καί οἱ ἡρωικές Ναουσαῖες γυναῖκες, καθώς τίς μετέφεραν στίς φυλακές τῆς Θεσσαλονίκης, καί αὐτές πού προτίμησαν νά πέσουν στά νερά τῆς Ἀράπιτσας προκειμένου νά μήν ἀτιμασθοῦν.
Καί ὁμολόγησαν τόν ἀναστάντα Χριστό οἱ συμπολίτες μας ἅγιοι νεομάρτυρες. Ἔμειναν ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι, ἀκόμη καί ὅταν ἔβλεπαν νά κεῖνται γύρω τους τά μαρτυρικά σώματα τῶν συμπολιτῶν τους πού εἶχαν προηγηθεῖ. Καί ἦταν σάν νά ἔβαζαν βλέποντάς τα τόν δάκτυλό τους στή λογχισμένη πλευρά τοῦ ἀναστάντος Κυρίου, ἕτοιμοι νά ὁμολογήσουν καί αὐτοί μαζί μέ τόν ἀπόστολο Θωμᾶ «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου, δόξα σοι», κάνοντας οὐρανό καί γῆ νά πανηγυρίσει γιά τήν ὁμολογία τους.
Τό μαρτύριό τους ὅμως ἦταν καί ἕνα ἠχηρό μήνυμα γιά ὅλο τόν κόσμο. Ἕνα μήνυμα ἐμμονῆς στήν πίστη καί στά ἰδανικά πού μᾶς κληροδότησαν οἱ πατέρες μας πού συγκλόνισε τούς πάντες καί ἀπευθύνεται καί σέ ἐμᾶς, τούς ἀπογόνους τους.
Γι᾽ αὐτό καί ἔχουμε χρέος ἀπέναντί τους νά ὑπερασπιζόμαστε μέ θάρρος καί γενναιότητα τήν πατρώα πίστη ἔναντι τῶν δῆθεν προοδευτικῶν τῆς ἐποχῆς μας πού τήν ἀμφισβητοῦν, τήν πολεμοῦν καί ἐπιδιώκουν μέ ὕπουλους τρόπους νά μᾶς κάνουν νά τήν ξεχάσουμε, νά τήν ἀρνηθοῦμε, νά τήν βγάλουμε ἀπό τή ζωή μας καί τή ζωή τοῦ Γένους μας. Γιατί ἡ πίστη μας σέ Αὐτόν ἀποτελεῖ καί θά ἀποτελεῖ «τήν νίκην τήν νικήσασαν τόν κόσμον», εἴτε τό θέλουν εἴτε ὄχι.
Ἔχουμε ὅμως χρέος νά ὑπερασπιζόμαστε καί τήν πατρίδα μας, αὐτά τά ἱερά καί ἁγιασμένα ἀπό τά αἵματα τῶν πατέρων μας χώματα τῆς Μακεδονίας μας, πού τά ἐλευθέρωσαν μέ τή θυσία τους, ὄχι γιά νά τά θυσιάσουμε ἐμεῖς σήμερα στόν βωμό μικροσυμφερόντων καί σκοπιμοτήτων, οὔτε γιά νά παραχωρήσουμε τό ὄνομα αὐτῆς τῆς γῆς σέ ἐκείνους πού δέν τούς ἀνήκει, ἀλλά γιά νά τό διατηρήσουμε μαζί μέ τήν πίστη μας στόν ἀναστάντα Χριστό, ὡς τή διπλῆ καί ἀναφαίρετη κληρονομιά τῶν πατέρων μας, τήν ὁποία δέν ἔχουμε δικαίωμα νά ξεπουλήσουμε καί νά προδώσουμε ἀλλά νά τήν παραδώσουμε, ὅπως τήν παραλάβαμε, στίς ἑπόμενες γενιές. Οἱ ἅγιοι Ναουσαῖοι Νεομάρτυρες, ὅσοι μαρτύρησαν καί θυσιάσθηκαν γιά τήν πίστη καί τήν πατρίδα στό ὁλοκαύτωμα τῆς ἡρωικῆς πόλεώς μας προτρέπουν καί ἐμᾶς: «Θαρσεῖτε μακάριοι, μή παρεκκλίνετε πίστεως τῆς πατρῴας» καί τῶν δικαίων τῆς πατρίδος.
Κλείνοντας αὐτές τίς ἐπίκαιρες σκέψεις θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω θερμότατα τούς Σεβασμιωτάτους Ἁγίους Ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς, τόν Ἅγιο Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ κύριο Δανιήλ, τόν Ἅγιο Πατρῶν κύριο Χρυσόστομο, τόν Ἅγιο Ἄρτης κύριο Καλλίνικο καί τόν Ἅγιο Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης κύριο Ἰωάννη, οἱ ὁποῖοι τίμησαν μέ τήν παρουσία τους καί λάμπρυναν τίς ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τῶν ἁγίων νεομαρτύρων τῆς Ναούσης καί τό Ὁλοκαύτωμα τῆς ἡρωϊκῆς μας πόλεως.
Εὐχαριστῶ ἀπό καρδίας τόν Δήμαρχο τῆς Ναούσης γιά τήν ὀργάνωση τῆς τιμητικῆς αὐτῆς ἐκδηλώσεως, τίς ἀρχές τῆς πόλεώς μας καί ὅλους ἐσᾶς πού ἤλθατε νά τιμήσουμε μαζί τούς ἁγίους νεομάρτυρες καί τούς ἥρωες τῆς πόλεώς μας, στούς ὁποίους χρωστοῦμε καί τήν πίστη μας καί τήν ἐλευθερία μας καί νά παρακαλέσω τόν Σεβασμιώτατο Ἅγιο Πατρῶν νά λάβει τόν λόγο.